Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου για τις προτάσεις και θέσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας που αφορούν την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής αλλά και γενικότερα το πολύ σοβαρό θέμα της φορολογίας στην Ελλάδα, παρακάτω προβάλλονται κάποιες από τις θέσεις και λύσεις για το πολύ σοβαρό πρόβλημα ανεργίας που βασανίζει την χώρα μας και κυρίως του νέους συμπολίτες μας, τον τελευταίο καιρό.
Να επιδοτείται η εργασία και όχι η ανεργία, με μείωση των υψηλών ασφαλιστικών εισφορών κατά 10% και κατά 50% τα πρώτα τρία χρόνια για νέες επιχειρήσεις και για επιχειρήσεις που δημιουργούν νέοι κάτω από 30 ετών.
Όσοι τίθενται εκτός εργασίας, παράλληλα με τα προγράμματα επανακατάρτισης, να λαμβάνουν ενίσχυση από τον ΟΑΕΔ για μακρύτερο χρονικό διάστημα, η οποία θα μειώνεται σταδιακά. Όχι μόνο επανακατάρτιση στους ανέργους, αλλά και παροχή νέας γνώσης στους εργαζόμενους και τους επιχειρηματίες. Κουπόνια κατάρτισης για όλους τους παραγωγικούς ανθρώπους στη χώρα.
Πιστοποίηση των υγειονομικών υπηρεσιών, των υποδομών, καθώς και ποιοτικός έλεγχος των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Αξιολόγηση των ασφαλιστικών φορέων, νοσηλευτικών μονάδων και ανθρώπινου δυναμικού. Οι όποιες διοικητικές μεταβολές και η υπηρεσιακή εξέλιξη να γίνεται επί τη βάσει ατομικών επιδόσεων.
Ανά τετραετία υποχρεωτική κρίση για επιβεβαίωση της θέσης του υγειονομικού δυναμικού, ειδικά των Διευθυντικών στελεχών.
Να επιδοτείται η εργασία και όχι η ανεργία, με μείωση των υψηλών ασφαλιστικών εισφορών κατά 10% και κατά 50% τα πρώτα τρία χρόνια για νέες επιχειρήσεις και για επιχειρήσεις που δημιουργούν νέοι κάτω από 30 ετών.
Όσοι τίθενται εκτός εργασίας, παράλληλα με τα προγράμματα επανακατάρτισης, να λαμβάνουν ενίσχυση από τον ΟΑΕΔ για μακρύτερο χρονικό διάστημα, η οποία θα μειώνεται σταδιακά. Όχι μόνο επανακατάρτιση στους ανέργους, αλλά και παροχή νέας γνώσης στους εργαζόμενους και τους επιχειρηματίες. Κουπόνια κατάρτισης για όλους τους παραγωγικούς ανθρώπους στη χώρα.
Πιστοποίηση των υγειονομικών υπηρεσιών, των υποδομών, καθώς και ποιοτικός έλεγχος των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Αξιολόγηση των ασφαλιστικών φορέων, νοσηλευτικών μονάδων και ανθρώπινου δυναμικού. Οι όποιες διοικητικές μεταβολές και η υπηρεσιακή εξέλιξη να γίνεται επί τη βάσει ατομικών επιδόσεων.
Ανά τετραετία υποχρεωτική κρίση για επιβεβαίωση της θέσης του υγειονομικού δυναμικού, ειδικά των Διευθυντικών στελεχών.